เล่าเรื่องเสียว เสียงร้องของบรรดาจิ้งหรีดเรไรดังขึ้นระงมอยู่ที่ท่าน้ำหลังบ้านเป็นช่วงเวลาเย็นมากแล้ว ดวงอาทิตย์ส่องแสงเหมือนดั่งเวลาที่คนโบราณชอบเรียกว่าผีตากผ้าอ้อม เพื่อที่จะได้ขู่เด็กๆ ให้รีบกลับบ้านกลับช่องกันได้แล้วแต่นั่นก็ใช้ได้แต่กับเด็ดๆ เท่านั้น เพราะในตอนนี้แสงแดดไม่ได้ทำให้หนึ่งหญิงหนึ่งชายคู่นี้ เกรงกลัวเป็นอย่างใดเลย กับยิ่งสร้างความเสียวซ่านรัญจวนใจให้กับทั้งคู่มากขึ้นไปอีก กายเนื้อสองร่างกอดกันกลมเกลียวจนแทบจะแยกไม่ออกว่าใครเป็นใคร เวลาผ่านไปได้ไม่นาน ทั้งคู่เสร็จสมอารมณ์หมายของกันและกัน ต่างคนต่างรีบใส่เสื้อผ้า

“พี่เมฆพรุ่งนี้พี่จะมาหาฉันอีกไหมจ๊ะ” น้ำหวานหญิงสาวชาวบ้านธรรมดา ที่รักสนุกกับเรื่องอย่างว่าเป็นพิเศษ กับความรู้สึกในตอนนี้ดูเหมือนว่าเธอ ก็ยังไม่อิ่มกับรสสวาทของเมฆที่ปรนเปรอเธอมาก่อนหน้านี้เลยแม้แต่น้อย

“นี่แน่! เอ็งยังไม่อิ่มอีกหรอไง” เสียงเมฆดีดหน้าผากของน้ำหวานจนเธออดไม่ได้ ที่จะยกมือขึ้นมาลูบปรอยๆ ด้วยความเจ็บแต่ก็ไม่ได้โกรธ เพราะว่าชายหนุ่มเพียงแค่เย้าเธอเล่นเท่านั้นเอง ถึงเมฆจะแกล้งทำเป็นดีดหน้าผากของน้ำหวาน มันก็ยังคงพยักหน้าเหมือนเดิม ซึ่งเป็นเอาเข้าใจของทั้งสองคน

วันรุ่งขึ้นเป็นอีกหนึ่งวันที่ทั้งสองมาเจอกันอีกแล้ว ที่ท่าน้ำหลังบ้านของน้ำหวาน หญิงสาวนุ่งเพียงผ้าถุงกระโจมอก พร้อมกับผ้าขนหนูผืนเล็กที่พาดอยู่บนบ่าของเธอ ส่วนเมฆนั้นก็ไม่ได้ต่างกันมาก เขาก็นุ่งเพียงผ้าขาวม้า ผืนเล็กจ้อยผืนหนึ่งเท่านั้น ทั้งคู่ต่างนั่งอาบน้ำขัดสีฉวีให้กันและกัน อย่างสนุกสนานเหมือนคู่รักทั่วไป

ความซุกซนบังเกิดขึ้นทันทีเมื่อมือของชายหนุ่มหยาบกร้าน ของเมฆล่วงเข้าไปในผ้าถุงของหญิงสาว อย่างชำนาญนิ้วชี้สอดแทรกเข้าไปในโพรงสีดำนิล กลุ่มก้อนไหมนั้นตอนนี้มันเปียกชื้นไปด้วยน้ำคลอง หรือน้ำอะไรกันแน่ก็ไม่สามารถแยกออกได้ หญิงสาวต้องกลั้นเสียงร้องครางกระเส่าเอาไว้ ภายในลำคอเพื่อไม่ให้เล็ดลอดออกมาอย่างเขินอาย แต่สุดท้ายก็ไม่สามารถต้านทานต่อนิ้วชี้ของเมฆได้ เธอจึงหลุดเสียงร้องหวานออกมาอย่างแผ่วเบา

“อือ” เสียงครางแผ่วๆ พร้อมกันท่านั่งของเธอแบบนั่งชันเข่า ศีรษะเอนไปด้านหลังมือคู่งามสองข้าง จิกอยู่ที่ข้างตัวของเธอเอง

“ชอบไหมล่ะน้ำหวานของพี่”

“ฉันชอบมากเลยจ้า”

เสียงครางกระเส่าของน้ำหวานตอบรับคำถามของเมฆทันที ก่อนที่เธอจะเอื้อมมือของตัวเอง ล่วงเข้าไปในผ้าขาวม้าของเมฆ ด้วยอาการเขินอายนิดหน่อย แต่ก็ยังอยากลองมากกว่า ถึงแม้น้ำหวานกับเมฆจะทำเรื่องแบบนี้กันบ่อยครั้งแล้ว แต่ทั้งสองก็ยังไม่ชินสักทีทุกๆ ครั้งทั้งสองมันจะตื่นเต้นเหมือนรักกันใหม่ตลอด

เมฆเลียริมฝีปากของตัวเองทันที เมื่อเห็นสีหน้าของน้ำหวานที่ในตอนนี้ใบหน้าของเธอเริ่มแดงซ่าน พร้อมกับเม็ดบัวสองเม็ดที่อยู่หน้าอก ตั้งชี้ชันขึ้นสู่หน้าเมฆทำให้เขาไม่อาจเพิกเฉยต่อสิ่งเร้าตรงหน้าได้ เขาฝังหน้าของตัวเองลงไปกลางอกของหญิงสาว เสียงสูดดมดังสลับกับเสียงหอบหายใจของทั้งคู่

ถึงแม้ใบหน้าของเมฆจะฝังอยู่ที่เนิกอกสองข้างของน้ำหวาน เขาก็ยังไม่หยุดปรนเปรอที่ถ้ำสวาทของน้ำหวานแม้แต่น้อย ตอนนี้สองขาของน้ำหวานตั้งชันมากขึ้นและอ้ากว้างมากกว่าเดิม เพื่ออำนวยความสะดวกให้กับชายหนุ่มอย่างเมฆ

เมฆก็ไม่ต่างกันมากนัก ตัวเขานั่งคุกเข่าอยู่ด้านหน้าหญิงสาว ในสภาพที่ผ้าขาวม้าได้หลุดลุ่ยไปตั้งแต่ตอนไหนแล้วก็ไม่รู้ ในนาทีนี้เมฆได้เปลี่ยนจากหน้าอกของหญิงสาวที่ตอนแรกเข้าดูดดึงหยอกล้อเม็ดบัวสีชมพูอยู่ หันทิศทางมาเปลี่ยนเป็นจุด้านล่างที่น้ำหวานเปิดรอแล้ว

“ฉันพร้อมแล้วจ้ะ” เสียงของน้ำหวานเชิญชวนเมฆแบบขอร้องไปในตัว ชายหนุ่มจึงไม่รอช้าอีกต่อไป เขาจัดการดันแก่นกายของตัวเอง ที่ตอนนี้มันผงาดจนพองเต็มทีอยากจะปลดปล่อยเป็นอย่างมาก ปลายของมันช่างมันวาวมีน้ำไหลออกมานิดหน่อย มันจออยู่ที่หน้าปากถ้ำของหญิงสาวแล้ว เส้นเอ็นเต้นตุบๆ พร้อมจะกระโจมเข้าไปในถ้ำนั้นเต็มที่

เสียงกระเส่าของเมฆก็ไม่น้อยหน้าน้ำหวานเหมือนกัน เมื่อมันกระซิบบอกกับหญิงสาวด้วยเสียงแหบมากกว่าเดิม “อดทนหน่อยพี่จะเข้าไปแล้ว รับรองพี่จะพาเอ็งไปถึงสรวงสวรรค์อย่างแน่นอน”

น้ำหวานรีบพยักหน้าทันที เพราะเธอก็ไม่อาจทนรอเขาได้อีกต่อไปแล้ว จากท่านั่งกลายเป็นนอนทันที เธอนอนราบไปกับพื้นพร้อมกับ อ้าขาออกอย่างรอคอยเจ้าสิ่งนั้นเต็มทน

เมฆจัดการยัดแก่นกายตัวเองเข้าไปทันที เพื่อไม่ให้เสียเวลามากไปกว่านี้ ในตอนแรกมันดันเข้าออกอย่างช้าๆ มือของเมฆทั้งสองข้างจับอยู่ที่เอวของหญิงสาว ส่วนน้ำหวานนั้นมือของเธอดันอยู่ที่หน้าอกของชายหนุ่ม ส่วนอีกข้างของเธอกอบกุมสองเต้าขยำขยี้ บีบเคล้นเม็ดบัวของตัวเอง เพื่อแก้อาการเสียวซ่านที่เมฆได้สร้างให้กับเธอทางถ้ำที่ด้านล่าง พร้อมกับสะบัดหัวหันไปซ้ายขาวด้วยความรัญจวนอย่างเต็มที่เหมือนกัน

เสียงเนื้อหนังของทั้งสองคนกระทบกัน ผ่านฉากเบื้องหลังที่มีพวกต้นไม้ในไร่สวนเป็นฉากประกอบ พร้อมกับผ้าม่านที่เปรียบเป็นท้องฟ้า เสียงของพวกบรรดาสัตว์พื้นบ้านต่างแข่งกันส่งเสียง แต่ก็ไม่สามารถที่จะกลบเสียงราคะที่ร้อนยิ่งกว่าไฟของทั้งสองไปได้

เมฆจับน้ำหวานให้อยู่ท่าทางที่คล้ายกับคนคลานสี่เท้า เมฆอยู่ที่ด้านหลังกระหน่ำดันแก่นกายเข้ามาเร็วขึ้น จนเป็นจังหวะที่หนักหน่วงมากขึ้นไปอีก สลับแข่งกับสองเต้าของน้ำหวานที่ถูกแรงกระแทกจากเมฆ กวัดไกวไปตามแรงโยกของน้ำหวาน

หญิงสาวเองเงยหน้าขึ้นเพื่อบ่งบอกว่าตอนนี้เธอเสียวมากขนานไหน ทั้งคู่ต่างส่งแรงถึงกันผลัดกันรับผลัดกันกระแทกอยู่อย่างนั้น จนสุดท้ายเมฆไม่อาจทนต่อความเสียวซ่านนั้นได้อีก มันปล่อยน้ำจากปลายแก่นกายของตัวเอง ที่คาอยู่ในถ้ำของน้ำหวาน ปลายหัวพุ่งน้ำอุ่นร้อนสีขาวขุ่นใส่ในช่องรักนั้น พร้อมกับที่น้ำหวานรู้สึกอุ่นหวาบไปทั่วท้องน้อย

เพียงเวลาไม่นานมันก็ถอนแก่นกายนั้นเองมา พร้อมกันที่ยืนมือไปจับสองเต้าของน้ำหวานเป็นเชิงหยอกล้อ ก่อนที่ทั้งสองจะนอนแผ่ราบไปกับสะพานท่าน้ำด้านหลังสวนของบ้านน้ำหวาน โดยที่ทั้งสองไม่กลัวคนจะมาเจเลย เพราะที่ตรงนี้เป็นที่ส่วนบุคคลเพราะฉะนั้นจะไม่มีใครกล้าผ่านมากอย่างแน่นอน