เล่าเรื่องเสียว “แค่ก แค่ก” พระสนมที่อยู่ในตำหนักเย็นแห่งนี้ ไออย่างรุนแรงเหลือเกิน
“จูจู เจ้าเอากระโถนมาให้ข้าสิ” พระสนมทรงเรียกนางข้าหลวงคนสนิท
“มาแล้วเพคะ”
“อืมเจ้าตั้งไว้ตรงนั้นแหละ แล้วก็ออกไปห้องครัวเอาน้ำ มะนาวมาให้ข้าหน่อย”
“ได้เพคะพระสนม” จูจูรับคำแล้วรีบวิ่งหน้าตั้งไปทันที
พอคล้อยหลังนางข้าหลวงแล้ว พระสนมที่แต่เดิมดูเหมือนจะป่วยนางรีบเช็ดปากตัวเอง พร้อมกับเปิดผ้าคลุมโต๊ะ
ออก ให้บุรุษหนุ่มในชุดขันทีคลานออกมา
“กระหม่อมเกือบหายใจไม่ออกแล้วพ่ะย่ะค่ะ”
“เร็วๆ เข้า เดี๋ยวนางก็กลับมาแล้ว”
“พ่ะย่ะค่ะ”
บุรุษหนุ่มผู้นั้นรีบอุ้มพระสนมที่ทรงแต่งกายด้วยชุดที่ลวดลายงดงาม ตามแบบอย่างของหญิงชาววัง ตัวเขาซึ่งเป็นบุรุษแท้ทั้งแท่ง แต่กับต้องปลอมตัวเป็นขันทีนั้นเหตุเพราะการเล่นชู้ที่ตำหนักเย็นนั้นเอง
“อ่า…” บุรุษผู้นั้นอุ้มพระสนมมาถึงตั่งเตียงแล้ว เขาก็รีบคร่อมกายหญิงสาวทั้งที ก่อนที่จะถอดชุดที่รุมรามของตนออกก่อน แล้วก็จัดการกับชุดของพระสนม โดยที่เขาเลิกเพียงแค่ชายกระโปรงขึ้นเท่านั้น
บุรุษผู้นั้นไม่รอช้าเขารีบจับแท่งหยกที่พองตัว อย่างเต็มที่อยู่อุ้มมือของเขาจับสอดใส่เข้าไปที่ทางช่องรูรักของพระสนม ในท่าที่พระสนมชันขาขึ้นทั้งสองข้าง บุรุษหนุ่มนั่งคลุกเข่าอยู่อยู่ที่ด้านหน้า
“เซียวหลินเจ้าแทงมาลึกหน่อยได้หรือไหม ครั้งนี้ข้าจะได้ตอดแท่งหยกของเจ้าไว้จนมิดด้ามเลย” พระสนมกุ้ยเฟยทรงพูดด้วยเสียงที่กระเส่าขณะที่พระนางกำลัง ขย้ำก้อนเนื้อกลมๆ สองข้างของตนที่อยู่ภายใต้ชุดขอองตำแหน่งพระสนมอยู่นั้นเอง ด้วยความเสียวของตัวเอง
“ครั้งนี้กระหม่อมจะเอาให้พระนางร้องจนจุกเลยพ่ะย่ะค่ะ” เซียวหลินก็มิได้ น้อยหน้าเขาตอบรับความต้องการของพระสนมกุ้ยเฟย ด้วยความแรงปรารถนาที่มีเหมือนกัน
หลังจากนั้นเจ้าแท่งหยกนั้น ก็ถูกสอดใส่เขาไปทางรูรักของนางเรียบร้อย นางตอดรัดเจ้าแท่งหยกนั้นไว้อยากพอดิบพอดีเหลือเกิน
เซียวหลินค่อยๆ ขยับจังหวะของตัวเองจากช้าๆ และก็เริ่มเร็วขึ้นและเร็วขึ้น จนไม่นานในครั้งนี้ทั้งสองก็เสร็จจากเรื่องพวกนี้ ก่อนที่นางข้าหลวงคนสนิทของนางกำลังจะกลับมา
” เซียวหลินเจ้าไปรอข้าอยู่ในห้องนอนนะ คืนนี้ข้าจะรีบไล่จูจูออกไปให้ไวหน่อย”
“ข้าน้อยรับทราบพ่ะย่ะค่ะ” เซียวหลินรับคำพร้อมกับที่ตัวเอง ใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อยส่วนพระนางกุ้ยเฟยนางไม่ต้องทำอะไรมาก เพียงแค่จัดแต่งทรงผมของตัวเองให้เขาที่เท่านั้นเอง
“มาแล้วเพคะพระสนมกุ้ยเฟยหม่อมฉันเอาน้ำมะนาวจากห้องครัวมาให้พระองค์แล้วเพ่ค่ะ”
“เจ้าทำดีมากวางไว้ตรงนั้นแหละข้าจะดื่มมันที่หลังเอง วันนี้เจ้าก็ออกนอกวังไปหาเยี่ยมญาติของเจ้าได้แล้ว ทางนี้ไม่ต้องเป็นห่วงข้า”
“พระสนม”
“อืมไปเถอะ”
จูจูนางยังคงมีความลังเลอยู่เล็กน้อย ด้วยเกรงว่าพระนางจะไม่มีคนคอยดูแลตั้งแต่พวกนางโดนลงโทษให้มาอยู่ตำแหน่งเย็น แห่งนี้ดูเหมือนพระนางจะไม่ทรงกลุ้มใจใดๆ เลยด้วยซ้ำจนทำให้นางรู้สึกว่าพระนางทรงดีใจอยู่หรือเปล่า แต่สุดท้ายจูจู ก็สลัดไล่ความคิดไล่สาระนั้นออกไป พร้อมกันที่ตัวเองกล่าวลาเจ้านางของตนแพราะนางอาจจะต้องไปเป็นอาทิตย์
พอคล้อยหลังจูจูไปแล้วนั้น กุ้ยเฟยก็ปิดหน้าต่างประตูทั้งหมด ตอนนี้เหลือเพียงนางที่อยู่ในตำหนักเย็นแห่งนี้กับอีกหนึ่งบุรุษที่นางพึงพอใจมากยิ่งกว่า….
“เซียวหลินเจ้าออกมาได้แล้ว”
เพียงคำพูดของกุ้ยเฟยชายหนุ่มที่ตอนนี้ แผงอกเปลือยเปล่ายืนตระหง่านอยู่กลางห้องโถง รูปร่างกำยำนั้นทำเอากุ้ยเฟย ลอบกลืนน้ำลายลงคอดังเอือก
“กระหม่อมอยู่พระย่ะค่ะ” เสียงคมเข้มของเขาเป็นเครื่องยืนยันชัดเจนดี ว่าชายผู้นี้มีตัวตนต่อหน้านางอย่างจริงแท้แน่นอน
“อืม…เช่นนั้นหรือ” กุ้ยเฟยพูดไปเช่นนั้นเอง เพราะในตอนนี้นางได้ปลดเสื้อผ้าที่ห่อหุ้มนางอยู่ออกจนหมดจด หรือเพียงร่างกายเปลือยเปล่าไม่มีอะไรขวางกั้นเลยด้วยซ้ำ ตั้งแต่บนลงล่างเป็นความงามดั่งสวรรค์ปั้นแต่งขึ้นมาโดยแท้
กุ้ยเฟยค่อยๆ ก้าวเท้าไปข้างหน้าอย่างจริตของหญิงสาวชาววัง นางเดินเยี่ยงอย่างจนแทนทำให้คนเห็นแทบจะเสียสติไปในขณะนี้ เซียวหลินเมื่อเห็นเช่นนั้นเจ้าแท่งหยกที่ด้านล่างหว่างขาของเขานั้นมันพองตัวขึ้นอึกครา คร่าวนี้มันอยู่ตรงไปทางนางได้อย่างพอเหมาะ เรียกรอยยิ้มมุมปากจากกุ้ยเฟยได้ไม่น้อย
“เซียวหลินเจ้าจะอดกลั้นไว้อีกทำไมรีบมารับข้าไปเร็วเข้า” เซียวหลินไม่รออีกต่อไป เขากระโจมเข้าหานางทันทีพร้อมกับจู่โจมอย่างคนที่หิวกระหาย ทั้งๆ ที่ทั้งสองเพิ่งจะทำกันไปไม่นานนี้เอง
“กลิ่นกายท่านช่างหอมยิ่งหนัก” เซียวหลินพึมพ่ำขณะที่ตัวเองพรมจูบนางไปทั่ว ตั้งแต่ใบหน้าไปจนถึงลำคอ
“แล้วเจ้าชอบหรือไหมเล่า”
“กระหม่อมชอบมันมาก”
“ว๊าย!!.”
“ไม่ต้องกลัวกระหม่อมอยู่นี้พ่ะย่ะค่ะ” เซียวหลินพูดขณะที่เขาอุ้มกุ้ยเฟยขึ้นมาจากพื้น นางแอบตกใจเล็กน้อยสุดท้ายก็โอนอ่อนตามเขา
เซียวหลินจัดการบรรเลงเพลงรักกับนางอย่างไม่รู้จักอิ่ม จักเหนื่อย ซึ่งก็ไม่ต่างกันกับกุ้ยเฟยที่นางก็ไม่ความเหน็ดเหนื่อยเหมือนกัน ถึงแม้ว่าร่างกายของทั้งสองคนจะเต็มไปด้วย เม็ดเหงื่อแห่งคราโลกีย์ตามตัวก็เถอะ
“เซียวหลินแรงอีก”
“พ่ะย่ะค่ะ”
เซียวหลินจัดการให้กุ้ยเฟยตามคำขอ เขากระแทกแท่งหยกอุ่นๆ นั้นเข้าที่รูรักของกุ้ยเฟยจนกรีบรอบๆ แดงช้ำอย่างเห็นได้ชัด พร้อมกับน้ำสีขาวขุ่นที่ไหลเยิ้มเต็มรูของนางไม่รู้ต่อกี่ครั้งแล้ว กุ้ยเฟยก็ยังคงไม่สงบต่ออารมณ์นี้ในเรื่องรัก นางยังคงต้องการอย่างไม่รู้จักอิ่ม
